Эпітафія каханню
Адам Глобус
На востры кант барвовых дахаў,
Паміж прутоў антэн, на лёд
Упала сонца — збітым птахам...
За ветрам, у сіні краявід,
Між велічы бетонных гмахаў,
Праз браму ночы вечар знік...
На чорным небе звар'яцелым
Накрэслю крэйдай месяц белы.
