Анатоль Мікулін
У неба гледзячы, назіраліся аблокі Дрэвы навокал цвітуць Птушкі першыя спяваюць Людзі на вуліцах святы сустракаюць У кустоўі жывёлы хаваюцца
Пры дарозе хата стаіць Там кусты буза побач з ялінамі Ценямі схіляюцца над ёй Ад першага сонейка хаваючы
Хлопец з дзяўчынкай у аконца хаты сядзяць Сэрцы хвалююцца, у дваіх турбуюцца Яна разам з гэтай вясны .....
Anatol Mikulin
U vohniščy pałaje jarka Karabiel pad chmarkaj Što na čužoj ziamli Vyratavać nie zmahli
Pakinuli ŭ čužoj syroj ziamli Zahinuli tam tvaje syny Radzimie bolš nie patrebny jany Chto zmoh uratavaŭsia ŭ tyłu Chto nie zmoh toj zachavaŭsia ŭ pyłu