трусавы норы

трусікі - гэта не зайцы, (тым болей, не майткі адзёвыя!) слухай, у жа чым адрозненне: іх нараджаюць сляпымі і голымі, і гнутка істотнасць характару жывёлаў гэтага роду, якія пратрусілі з поля ды ў норы - іначай даўно павымёрлі б, як тыя выкопныя яшчары.

тых трусікаў, што колер змяняюць, залежачы ад абставінаў, цягнуць-выцягваюць лісы з нор, пушыстых, белых і русых бясконцай зімой, беларускай

бяз сонцу, бяз сэксу, бяз сэнсу, змарыўшыся пад мёрзлай зямлёй, палёвай вясны не гукаюць - дрожат по своим обителям. аб’юз продолжают традиции, становятся зайцем родители.

белыя трусы, белыя русы шукалі палямі-балотамі лепшае долі, светлае волі только подумаешь: “вот оно!” - и загнаны лисами на убой на мясо, на футры и на смех курам.. прячься-не прячься, они идут.

масштабы продаж - сотни тысяч, прыўкрасна і замечательно! вот мы продаёмся, по ушку, по ножке вот мы продаём - упаси меня, Боже! - чужие змеиные кожи

но деньги не пахнут - и дело святое. с’едай или будь с’еденым! меняй свою шкурку на летнюю, а значит природа берет своё.