* * *
Цімур Хоміч
Калі мне было пяць, Бацька сказаў мне: «Будзь моцным».
Калі мне было дзесяць, Бацька сказаў мне: «Будзь смелым».
Калі мне было пятнаццаць, Бацька сказаў мне: «Будзь разумным».
Калі мне было васямнаццаць, Бацька сказаў мне: «Будзь як усе –
Адвучыся, Адслужы ў войску, Знайдзі працу, Жаніся».
Калі мне было трыццаць, Бацька сказаў мне: «Табе трэба больш працаваць, Каб забяспечваць сям'ю. Знайдзі дадатковы заробак».
Калі мне было сорак, Бацька сказаў мне: «Твая жонка здраджвае табе, Твой сын ужывае наркотыкі, Твая дачка ў Інстаграме Паказвае сябе аголенай. Ты кепска выхаваў сваіх дзяцей. Ты мог дамагчыся большага».
Калі мне было пяцьдзясят, Бацька сказаў мне: «Ты зашмат думаеш пра сябе, Пра сваё няспраўджанае жыццё. Ты пачаў піць. Ты дрэнна скончыш».
Калі мне было шэсцьдзесят, Бацька сказаў мне: «Ооооо, Аааа, Як балюча!» І памёр адразу.
Потым памёр я.
Так і жыццё прайшло За размовамі.
