Перазменка

Двадцаты год, згуртаваныя плакаты. Бела-чырвона-белыя сцягі ўзняты. Папараць-кветка ўноч знікае, Высакародна шляхта загінае.

Я выйшаў у горад і бачу карціну, Гандляры і вар'яты раздзіраюць Радзіму. Шастнадцаць год - пачатак шляху, Пустых пакояў прывідлівых жахаў.

Мір ідзе, але ен далека, Дзікунскі агонь гарыць адзінока, Змрок начны ен азарае, Паромшчык усіх да сябе запрашае.

Зломаны шанец, пустое сумленне, Прабачце што мы на паром не паспелі. Крывое люстэрка павадырства сляпога, Час перазменкі надыйшоў з-за такога.