Горад

Горад спіць, бо рыхтуецца к новаму дню, Праз попел вагню дым цыгарэтны. Табар думак стварыў сваю каляю, Бо шукаў ен адказ на пытанне аб вечным.

Зоркі схавалісь - няўтульна ў нас, Душы халадныя быццам бы цельсій? Смяецца пустэльнік міроў валапас, Калі кажа стральцу: "Ганебны, нацэлься"!